مقایسه کیفیت زندگی، خودکارآمدی و افسردگی در دانشجویان دختر مبتلا و غیر مبتلا به دیسمنوره اولیه در شهر تبریز در سال 1397

دیسمنوره اولیه یکی از شایع ترین دردها و بیماری های زنان می باشد که می تواند آثار منفی بر فعالیت های روزانه آنان داشته باشد و مختل کننده کیفیت زندگی و فعالیت اجتماعی زنان باشد. لذا این مطالعه باهدف تعیین و مقایسه کیفیت زندگی، خودکارآمدی و افسردگی در دانشجویان دختر مبتلا و غیر مبتلا به دیسمنوره انجام گرفت. : این مطالعه مقطعی، توصیفی- تحلیلی در سال 1397 با مشارکت 370 نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز انجام شد. روش نمونه گیری در این مطالعه به صورت در دسترس بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه پنج قسمتی: مشخصات دموگرافیک و قاعدگی، مقیاس شدت درد قاعدگی (VAS)، پرسشنامه کیفیت زندگی، خودکارآمدی و افسردگی جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 21) و با آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، کای دو و ANOVA انجام یافت و 05/0p≤ معنی دار در نظر گرفته شد. میانگین کیفیت زندگی در بعد جسمانی کل (002/0=p)، سلامت عمومی (046/0=p)، درد جسمی (05/0=p)، عملکرد جسمی (02/0=p) و محدودیت نقش جسمی (05/0=p) در بین دو گروه دانشجویان مبتلا و غیرمبتلا به دیسمنوره تفاوت آماری معنی داری وجود داشت. هرچند در دانشجویان مبتلا به دیسمنوره میزان خودکارآمدی پایین تر و افسردگی بالاتر بود اما بین دانشجویان مبتلا و غیرمبتلا به دیسمنوره، خودکارآمدی (2/0=p) و افسردگی (2/0=p) تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. نتایج مطالعه نشان داد، در دختران مبتلا به دیسمنوره کیفیت زندگی و خودکارآمدی پایین تر و افسردگی بالاتر از دختران غیرمبتلا بود لذا با افزایش آگاهی، آموزش و ارائه راهکارهای مناسب به این دختران در زمینه ارتقای سبک زندگی سالم و به تبع آن بهبود کیفیت زندگی می توان کمک شایانی به این افراد کرد.