تحول اهداف آیین دادرسی کیفری در پرتو آموزه های مکتب عدالت ترمیمی در قانون آیین دادرسی کیفری سال 1392: کشف حقیقت یا فصل خصومت

 در سال های اخیر نظام عدالت کیفری ایران، در پی گسترش و پذیرش یک سیاست کیفری مشارکتی بوده است، تا بتواند بر مبنای آن شهروندان را در فرایند دادرسی کیفری مداخله دهد. این امر از اندیشه های قضازدایی نشات می گیرد که براساس آن تلاش می شود با تاسیس نهادهای غیرکیفری، منازعات ناشی از پدیده مجرمانه به گونه ای مدیریت شود که رضایت بزه دیدگان جرم را حاصل نموده و توجیه پذیر نماید. تاسیس نهاد میانجی گری کیفری یکی از جلوه های سیاست کیفری مشارکتی است که در قانون آیین دادرسی کیفری سال 1392 (ماده 82) به صراحت پیش بینی گردیده است. این نهاد غیرکیفری، الهام گرفته از آموزه های مکتب عدالت ترمیمی است که تلاش آن بر اجتناب از توسل به ابزارهای کیفری حل منازعات است. بنابراین ظهور این نهاد غیر کیفری را می توان نوعی تحول در اهداف آیین دادرسی کیفری دانست، چرا که از گذشته های دور تاکنون هدف غایی دادرسی های کیفری همواره کشف حققت بوده است، اما با پیدایش نهاد میانجی گری کیفری مرزبندی های سنتی دعاوی حقوقی و کیفری تعدیل شده و نظام عدالت کیفری به سمت و سوی فصل خصومت میان طرفین دعوی کیفری گرایش پیدا کرده است.