تبیین وظیفه گرایی معرفتی در نهج البلاغه و آثار آن در نظام تعلیم وتربیت

چکیده انسان ها هر روزه با باورها، ادعاها و موضوعاتی در زمینه های مختلف دینی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و... مواجه می شوند که باید در مقام پذیرش یا رد آن ها برآیند. لازمه طرح کردن، پذیرش یا رد هر باور و ادعایی، ابتنای آن بر عقلانیت است. قرآن کریم، نهج البلاغه و سایر منابع دینی و احادیث و روایات همواره آدمی را به عقل ورزی و پرهیز از مسکوت ماندن قوه تعقل دعوت کرده اند. وظیفه گرایی معرفتی، فرد را به سوی بررسی عقلانی یک ادعا قبل از طرح، پذیرش یا رد آن سوق می دهد. هدف از پژوهش حاضر تبیین وظیفه گرایی معرفتی در نهج البلاغه و آثار آن در نظام تعلیم و تربیت است. برای این منظور از روش تحلیل مفهومی و تحلیل محتوای کیفی استفاده شده که طی آن ابتدا وظیفه گرایی معرفتی مورد تحلیل قرار گرفت و سپس متن کامل نهج البلاغهمورد بررسی قرار گرفته و چهار مولفه پرسشگری، استدلال ورزی، جامعیت فکری، حقیقت جویی، برای وظیفه گرایی معرفتی تبیین شد و نتایج کاربست آن در نظام تعلیم و تربیت، بررسی شد.