مقایسه نرخ گیرایی اولین تلقیح پیش و پس از شیردوشی در گاوهای هلشتاین

هدف از پژوهش حاضر مقایسه نرخ گیرایی اولین تلقیح پیش و پس از شیردوشی و بررسی تغییرات متابولیت ها و هورمون ها طی چهار زمان مرتبط با شیردوشی در گاوهای شیری بود. بدین منظور 300 راس گاو هلشتاین پرتولید (با تولید بیشتر از 30 کیلوگرم در روز و نمره وضعیت بدنی) به طور تصادفی انتخاب و سپس بین دو گروه پخش شدند: 1- تلقیح پیش از شیردوشی صبح (ساعت هفت صبح، 150=n) و 2- تلقیح پس از شیردوشی صبح (ساعت نه صبح، 150=n). شیردوشی ساعت هشت صبح انجام شد. برای همزمانی تخمک ریزی از روش G7G آوسینک استفاده شد که در روز 30 پس از زایش شروع شد. خون گیری از 45 راس گاو در هر گروه و در چهار زمان (پیش از شیردوشی، طی شیردوشی، یک ساعت پس از شیردوشی و دو ساعت پس از شیردوشی) برای تعیین غلظت گلوکز، تری گلیسرید، اسیدهای چرب آزاد، آلبومین و کورتیزول در خون انجام شد. نتایج نشان داد غلظت گلوکز، تری گلیسرید، اسیدهای چرب آزاد، آلبومین و کورتیزول تحت تاثیر زمان شیردوشی قرار گرفت (05/0 >p) و با شروع شیردوشی در مقایسه با پیش از شیردوشی به طور معنی داری افزایش یافت (05/0 >p) ولی یک ساعت پس از شیردوشی به طور معنی داری نسبت به زمان شیردوشی و قبل از شیردوشی کاهش یافت (05/0 >p). نرخ گیرایی در روز 32 و 60 پس از تلقیح در گاوهایی که پس از شیردوشی تلقیح شدند به طور معنی داری بیشتر از گاوهایی بود که پیش از شیردوشی تلقیح شدند (05/0 >p). به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد تلقیح گاوها پس از شیردوشی در مقایسه با پیش از شیردوشی سبب افزایش باروری شد.