نقش پایش محیطی توسط رسانه های جمعی در پیش بینی بحران های قومی

بحران های قومی، یکی از جدی ترین چالش های امنیت ملی برای دولت-ملت های مدرن می باشد. بایستی برای مدیریت بهینه این بحران ها، هرچه بیشتر بر روی مدیریت مرحله پیش از بحران، و به طور خاص «پیش بینی بحران ها»، تمرکز شود. به ویژه اینکه تکثر قومی در ایران، علیرغم همبستگی تاریخی اما به واسطه برخی ناکارآمدی های داخلی و بحران سازی خارجی می تواند واجد آسیب هایی در حوره امنیت ملی گردد. در این میان رسانه های جمعی به واسطه برخورداری از «کارکرد پایش محیطی»، می توانند بحران های بالقوه و در حال شکل گیری در محیط ملی را شناسایی و به نهادهای مدیریت بحران گزارش کنند. چه اینکه عدم پایش محیط بحران قومی میتواند منجر به تشدید تنش و افزایش آسیب پذیری های ملی گردد. هدف این پژوهش بررسی و تبیین تاثیر «پایش محیطی رسانه های جمعی» در «پیش بینی بحران های قومی» می باشد. لذا پرسش اساسی مطرح می شود که؛ «پایش محیطی رسانه های جمعی چگونه در پیش بینی بحران های قومی تاثیر می گذارد؟» برای پاسخ به این پرسش، از روش پیمایش با جامعه آماری نخبگانی این حوزه استفاده و داده های حاصل از پژوهش نیز با استفاده از آزمون «تی استیودنت» و به کمک نرم افزار «اس پی اس اس» مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و در نهایت نتایج پژوهش تایید می کند که؛ «پایش محیطی رسانه های جمعی» در «پیش بینی بحران قومی» با سنجش دو عامل محیطی؛ بازیگران بحران و تحولات بحران، دارای تاثیرات معناداری می باشد.