سنجش و تحلیل میزان تاثیر سرمایه اجتماعی بر مشارکت سیاسی مردم (مطالعه موردی: شهر ایلام)

مفهوم و نظریه سرمایه اجتماعی از دهه 1990 میلادی به این سو توجه اندیشمندان و محققان رشته های مختلف علوم اجتماعی (اقتصاد، جامعه شناسی، علوم سیاسی و...) را به خود جلب کرده است. سرمایه اجتماعی در مقوله مشارکت بسیار مورد توجه دانشمندان و نخبگان سیاسی است. سعی می شود که تئوری سرمایه اجتماعی از لحاظ واقعیت های مسلط بر جامعه مورد آزمون تجربی قرار گیرد و با این پیش فرض که سرمایه اجتماعی نقش اساسی در مشارکت سیاسی دارد، هدف اصلی این مقاله پاسخ به چرایی این مسئله و تبیین آن است.
 روش تحقیق: روش تحقیق در این پژوهش، بر اساس موردی و از سنخ توصیفی- همبستگی بوده و مبتنی بر پیمایش است. حجم نمونه 390 نفر شهروندان ایلامی که به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. متغیر مستقل در این تحقیق، سرمایه اجتماعی است که با سه شاخص اعتماد اجتماعی، شبکه ها و روابط اجتماعی و همبستگی اجتماعی مورد سنجش قرار گرفته است. متغیر وابسته در این تحقیق مشارکت سیاسی است که با دو شاخص مشارکت رسمی و غیر رسمی در مسائل سیاسی مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که روایی آن توسط متخصصان و اساتید مربوطه تایید و پایایی آن با توجه به آزمون آلفای کرونباخ (85.)  مطلوب به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی و آمار استنباطی (روش های آماری از قبیل تحلیل همبستگی پیرسون، تحلیل میانگین و آزمون رگرسیون چند متغیره) و نرم افزارspss  استفاده شد.
یافته های تحقیق: نشان می دهد که میان اعتماد اجتماعی و مشارکت سیاسی رابطه معناداری وجود دارد. از طرفی بین شبکه های روابط اجتماعی میان مردم، اعتماد اجتماعی و انسجام و همبستگی اجتماعی و مشارکت سیاسی رابطه معناداری وجود دارد. براساس یافته های تحقیق به هر میزان که از سطح خانواده به سطح خویشاوندان، همکاران، هم محلی ها، همشهریان و هموطنان حرکت کنیم از میزان سرمایه و اعتماد اجتماعی کاسته می شود.