ارتباط بین کمال گرایی با استرس و فرسودگی ورزشی

کناره  گیری در ورزش همواره مشکلات روانی فراوانی را برای ورزشکاران به وجود آورده و آثار مخربی بر روی سلامت آنان گذاشته است؛ با توجه به اهمیت موضوع و نقش مولفه های روانی این پژوهش با هدف ارتباط بین کمال  گرایی با استرس و فرسودگی ورزشی صورت گرفت.

مواد و روش ها: 

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش حاضر را فوتبالیست  های جوان کشور تشکیل دادند تعداد 378نفر به روش نمونه  گیری سهیمه  ای به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع  آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه های راهبردهای مقابله با استرس، کمال گرایی و فرسودگی ورزشی استفاده گردید. از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی جهت آزمون فرضیه ها استفاده شد و کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم افزار  SPSS نسخه 24 انجام گرفته است.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که بین فرسودگی ورزشی با کمال  گرایی مثبت (0/622-)، کمال گرایی منفی (0/555)، راهبرد مساله مدار (0/358-)، راهبرد هیجان مدار (0/401) همبستگی معنی دار وجود دارد و کمال گرایی مثبت (بتا: 0/412)، راهبرد مساله مدار (بتا: 0/306)، کمال گرایی منفی (بتا: 0/267) و راهبرد هیجان مدار (بتا: 0/114) توانسته اند، 56 درصد از واریانس فرسودگی ورزشی را پیش بینی نمایند.

نتیجه گیری:

 بر اساس یافته  های پژوهش، اجرای برنامه  ریزی به منظور توسعه آگاهی مربیان از رفتارهای مربیگری و برای افزایش عملکرد روانی مطلوب و کارایی بهتر ورزشکاران، استفاده از متغیرهای روانی کمال  گرایی، استرس و فرسودگی ورزشی ضروری به نظر می رسد.