مکانیسم های مولکولی و ژنتیکی سازش های فیزیولوژیک در بومیان ساکن ارتفاعات بالا

خصوصیات فیزیولوژیک ناشی از سازش به هایپوکسی مزمن، به بومیان ساکن ارتفاعات بالا کمک می کند تا بر محدودیت های اکسیژن غلبه کنند. اثرات حفاظتی ارتفاعات بالا در مطالعات آزمایشگاهی نیز با استفاده از مدل هایپوکسی اطاقک هایپوبار تایید شده است. فاکتورهای متعددی در ارتباط با مکانیسم های مولکولی اثرات حفاظتی هایپوکسی مزمن معرفی شده اند. مطالعات انجام شده در دهه گذشته و مطالعات ژنومی اخیر، یک مبنای ژنتیکی برای سازگاری های ایجاد شده در این مناطق، بیان نمودند. همچنین مشخص شده الگوهای تغییرات ژنتیکی در میان جمعیت های اصلی ساکن در ارتفاعات بالا، متفاوت است. این مقاله، مروری بر سازش های فیزیولوژیک به هایپوکسی مزمن و مکانیسم های مولکولی و ژنتیکی آن است.