تاثیر توانبخشی قلبی مبتنی بر تمرینات ورزشی به دو شیوه هوازی و هوازی - مقاومتی بر عملکرد بیومکانیکی عضله قلب بیماران قلبی (MI، PCI و CABG)

از آنجایی که عملکرد ضعیف پمپ و اتساع بطن چپ، هر دو در توسعه نارسایی قلبی سهیم می باشند، بهبود عملکرد پمپ و محدود کردن اتساع بطن چپ هر دو از اهداف مهم درمانی به شمار می روند. هدف از انجام این تحقیق مطالعه تاثیر توانبخشی قلبی مبتنی بر تمرینات ورزشی به دو شیوه هوازی و هوازی - مقاومتی بر عملکرد بیومکانیکی عضله قلب بیماران قلبی (MI، PCI و CABG) بود.

در این تحقیق نیمه آزمایشگاهی، 51 بیمار قلبی مرد میانسال در محدوده سنی 92/5±73/55 سال در پی MI، CABG و PCI شرکت داشتند که بطور تصادفی و به تساوی در سه گروه تمرینات هوازی، تمرینات هوازی - مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت هشت هفته تمرینات هوازی زیر بیشینه انجام دادند، پروتکل تمرینی بکار گرفته شده شامل سه جلسه در هفته تمرینات توانبخشی و هر جلسه فعالیت شامل سه بخش؛ گرم کردن، فعالیت اصلی و سرد کردن بود. گروه هوازی - مقاومتی علاوه بر تمرینات هوازی، دو جلسه در هفته به مدت 15 دقیقه تمرینات مقاومتی انجام دادند.

بهبود معنی دار تمامی شاخص های عملکرد بیومکانیکی عضله قلب شامل: کسر جهشی (001/0=P)، حجم پایان دیاستول (001/0=P)، حجم پایان سیستول (001/0=P)، اندازه پایان دیاستولیک بطن چپ (001/0=P)، اندازه پایان سیستولیک بطن چپ (001/0=P)، ضخامت سپتوم بین بطنی (001/0=P) و ضخامت دیواره خلفی بطن چپ (001/0=P) در هر دو گروه تمرینات هوازی و هوازی - مقاومتی نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. این بهبود در گروه هوازی - مقاومتی برجسته تر بود.

 برنامه توانبخشی قلبی مبتنی بر تمرینات ورزشی خصوصا استفاده از تمرینات هوازی - مقاومتی حداقل به مدت هشت هفته، باعث بهبود معنی دار عملکرد بیومکانیکی عضله قلب بیماران قلبی می گردد.