تروریسم سایبری در پرتوی وضعیت بزه دیدگان آن (مطالعه تطبیقی: حقوق ایران و اسناد بین المللی)

فضای مجازی مانند فضای واقعی، مکانی را برای ارتکاب جرایم توسط بزهکاران فراهم کرده است و کنشگران حاضر در این موقعیت را مورد سوء استفاده قرار می دهند. ماهیت گسترده و فراملی بودن این بزه باعث شده است تا از حیث مقابله با جرم سایبری و حمایت از بزه دیدگان آن تاکنون اقدام موثر ی ازسوی تابعان فعال حقوق بین الملل صورت نپذیرد. با توجه به شیوع حملات سایبری در سراسر جهان، لزوم توجه به بزه دیدگان تروریسم سایبری در حقوق موضوعه و اسناد بین المللی به شدت دیده می شود. هدف این مقاله، مطالعه تطبیقی حقوق ایران و اسناد بین المللی در مبارزه با تروریسم سایبری و توجه به حقوق بزه دیدگان است.

پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است که به صورت تحلیلی- توصیفی با استفاده ازمنابع، اسناد و قوانین داخلی و خارجی موجود انجام گرفته است.

در راستای حمایت از بزه دیدگان تروریسم سایبری در حقوق ایران، هیچگونه مقرره ویژه ای اندیشیده نشده است. با تعیین کیفر برای مرتکبان جرایم سایبری فقط حمایت های کیفری برای بزه دیدگان سایبری اتخاذ شده و دیگر نیازهای بزه دیدگان بدون جبران باقی مانده است. بنابراین، جبران خسارت مادی ناشی از بزه دیدگی سایبری نیز، فقط با استناد به برخی قواعد عام، همچون قانون مسئولیت مدنی برای جبران خسارت مادی از بزه دیدگان سایبری اقدام شده و برای مسئولیت معنوی نیز چاره ای اندیشه نشده است. اسناد بین المللی نیز با وجود اهتمام ویژه به موضوع تروریسم در قالب قطعنامه ها، پروتکل ها و اعلامیه های الزام آور در زمینه جرم انگاری رفتارهای بزهکارانه تروریستی، سندی مختص به تروریسم سایبری وجود نداشته و در دیگر اسناد مرتبط با تروریسم، به جرم انگاری تروریسم سایبری و حمایت از بزه دیدگان پرداخته نشده است.