بررسی بیان ژن سیتوکروم P450 به عنوان زیست‎نشانگر فیزیولوژیک آلودگی در جوجه‎های گوشتی تغذیه شده با نانوذرات نقره

امروزه محققان برای دستیابی به عملکرد مطلوب و حفظ سلامت طیور، نقره را با استفاده از فناوری نانو، به ابعاد نانومتر تبدیل کرده و در تغذیه ی طیور به عنوان مکمل غذایی مورد استفاده قرار می دهند. از سویی در رابطه با نانوذرات نقره در سطح مولکولی در پرورش طیور، گزارشات کاملی ارایه نشده است.

این پژوهش به منظور بررسی بیان ژن سیتوکروم P450 در جوجه های گوشتی تغذیه شده با نانوذرات نقره انجام گردید.

این بررسی با استفاده از 450 قطعه جوجه گوشتی تغذیه شده با 1) گروه شاهد (جیره پایه)، 2) جیره پایه به همراه 1 درصد زیولیت، 3) جیره پایه به همراه 1 درصد زیولیت پوشش داده شده با 5/0 درصد نانو نقره، 4) جیره پایه به همراه 15/0 درصد اسید ارگانیک و 5) جیره پایه به همراه 1 درصد زیولیت پوشش داده شده با 5/0 درصد نانو نقره مکمل شده با 15/0 درصد اسید ارگانیک انجام شد.

نتایج نشان دهنده افزایش معنی دار سطح بیان ژن سیتوکروم P450 در هر دو بافت روده باریک و کبد در مقایسه با تیمار شاهد در جوجه های تغذیه شده با زیولیت (روز 21)، تیمار نانونقره پوشش داده شده بر زیولیت با مکمل اسیدارگانیک (روز 42 بدون تنش گرمایی) و تیمار نانوذرات نقره پوشش داده شده بر زیولیت (روز 42 با تنش گرمایی) بوده است (05/0>P).

بطور کلی زیولیت و نانوذرات نقره به عنوان ماده غیرآلی و شیمیایی با منشا خارجی شناسایی شده و در بافت کبد و روده به عنوان ماده زنوبیوتیک افزایش دهنده ی بیان ژن های زیست نشانگر آلودگی بود در حالی که این اثر در تیمار اسیدارگانیک، به عنوان یک اسید طبیعی دیده نشد.