مطالعه موردی ساختارشکنی انواع ادبی در رمان پرواز ایکار اثر رمون کنو

پرواز ایکار (1968) اثر رمون کنو را می توان در زمره آثاری قرار داد که ساختارشکنی انواع و بخصوص نوسازی نوع ادبی رمان را در عمل ثابت می کنند. با مطالعه این رمان، به نظر می رسد که نویسنده به شکل سنتی رمان حمله کرده است چرا که مفهوم "نوع ادبی" در رمان برای وی تعریف خاصی دارد. کنو علی رغم نویسندگان نهضت رمان نو فرانسه که همواره از این ساختارشکنی در نوشته های جدی و عاری از طنز بهره می بردند، عنصر طنز را به طرز مطلوبی به فرایند ساختارشکنی انواع ادبی ضافه می کند. رمون کنو در این رمان مرزهای سنتی مربوط به انواع ادبی را در سطوح مختلف بی ثبات می کند: ظاهری، زبانی و روایت گری. مطالعه این سطوح اقسام مختلف ساختارشکنی در نوع رمان را آشکار می سازد. به نظر می رسد که کنو در سطح کلان یعنی سطح ظاهری رمان از آزادی عمل بیشتری برخوردار است، این در حالی است که در سطوح دیگر (زبانی و روایت گری) آزادی نویسنده در بی ثبات کردن نوع رمان به دلیل به کارگیری قواعد سخت محدود می شود.