تاثیر فعالیت بدنی بر خواب و کیفیت زندگی سالمندان مرد غیرفعال

 سالمندی از دوران اجتناب ناپذیر زندگی آدمی است و جمعیت دنیا به سرعت در حال سیر به سوی سالخورده شدن هست که با پیشرفت علم و توجه به هرم جمعیتی، خواب و کیفیت زندگی این قشر از آحاد جامعه، موردتوجه قرارگرفته است که اختلالات به وجود آمده از خواب اثرات منفی بر کیفیت زندگی سالمندان می گذارد و این پژوهش باهدف، پاسخگویی به سوالی درباره اینکه فعالیت بدنی بر خواب و کیفیت زندگی سالمندان مرد غیرفعال اثرگذار است، انجام شد.

پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی می باشد و آزمودنی های این پژوهش را 20 مرد سالمند غیرفعال تشکیل دادند. از ابزارهای (PSQI) جهت اندازه گیری اختلالات خواب و (SF-36) برای کیفیت زندگی و از پروتکل تمرینی استفاده شده است. پروتکل تمرینی استفاده شده در این تحقیق با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام شد. از آزمون های شاپیرو-ویلک، پارامتریک تی وابسته و ناپارامتریک ویلکاکسون به کاررفته است. برای محاسبه های آماری از نرم افزار SPSS ورژن 21 استفاده شده است.

پس از مداخله تمرینی، میانگین نمره کیفیت خواب از 8/1 به 6 کاهش یافت که 26 درصد بهبود و همچنین میانگین نمره کیفیت زندگی از 78/63 به 81/73 افزایش یافت که 4 درصد پیشرفت در کیفیت زندگی مشاهده شده است که نشان می دهد بین متغیرها ارتباط معنی داری وجود دارد (0/001>p).

فعالیت های بدنی باعث بهبودی وضعیت تحرک از طریق افزایش علاقه مندی مردان سالمند به ورزش می شود؛ بنابراین با آگاه کردن مسیولین از پروتکل فعالیت های بدنی و اجرای آن می توان از بروز بسیاری از اختلالات خواب جلوگیری کرد و بر میزان کیفیت زندگی افزود.