مدل نقش‌آفرینی مدیران فرهنگی در تحولات آتی شبکه‌های اجتماعی مجازی

اکنون در عصر ارتباطات و اطلاعات شاهد دگرگونی و تغییرات بزرگی در جامعه هستیم. ابزارهای جدید و نوینی ظهور پیدا کرده اند که در دهه های اخیر با شتاب زیادی مورد پذیرش استفاده جوامع بشری قرار گرفته اند. به طور مسلم، این ابزارها اجتناب ناپذیرند، مسئله این است که چه مدلی را می توان برای نقش آفرینی مدیران فرهنگی در تحولات آتی شبکه های اجتماعی مجازی ارایه داد و این مدل دارای چه اجزا و روابط بین اجزا است. به همین منظور، با استفاده از رویکرد کیفی در تحقیق و استفاده از ابزار مصاحبه نیمه ساخت یافته و بهره گیری از روش گراندد تیوری [1] به ترسیم مدل نهایی تحقیق پرداخته شده است. پس از انجام مراحل کدگذاری، مدل نهایی تحقیق استخراج و چهار دسته از مقوله ها شناسایی شد که شامل: عوامل علی (مخاطب شناسی، فضای مبتنی بر فطرت، مدیریت رسانه، عقلانیت ذاتی، سواد رسانه ای، فقدان آینده پژوهی و بومی سازی)، عوامل مداخله گر (جامعه پذیری ناقص و قواعد و قوانین)، پدیده اصلی (فضای مجازی غیر همسو) و راهبردها می شود. از این یافته ها به طور کلی دو نقش اصلی برای مدیران فرهنگی نتیجه شده است: 1. توجه به نقطه قوت بیرونی و نقطه ضعف درونی در تحولات آتی شبکه های اجتماعی مجازی (شامل مقوله های مدیریت رسانه و مخاطب شناسی)؛ 2. توجه به شرایط زمینه ای در تحولات آتی شبکه های اجتماعی مجازی (شامل مقوله سواد رسانه ای). در پایان، روابط بین مقوله ها در یک مدل ترسیم و راهبردهای اساسی استخراج شده از مصاحبه ها در جهت نقش آفرینی مدیران فرهنگی در تحولات آتی شبکه های اجتماعی مجازی ارایه شده است.