ارزیابی مدل پیشگیری رشدمدار کانادا در سنجه ی سیاست جنایی ایران

پیشگیری رشدمدار به عنوان یکی از اصلی ترین انواع پیشگیری اجتماعی از بزهکاری اطفال در سیاست های جنایی کشورهای توسعه یافته از جمله آمریکا و کانادا می باشد. این در حالی است که راهبردهای پیشگیری رشدمدار در سیاست جنایی کشورها به یک شکل نبوده بلکه تمرکز بر خود طفل یا محیط اطراف او از جمله مدرسه و خانواده متفاوت می باشد. سوال اصلی در مقاله حاضر بدین صورت است که برنامه پیشگیری رشدمدار در سیاست جنایی کانادا و ایالات متحده چه راهبردهایی را دنبال می نمایند؟ مشاهده برنامه های متعدد پیشگیری رشدمدار از بزهکاری اطفال در ایالات متحده نشان می دهدکه به طور عمده در سه سطح مدارس، اطفال و خانواده ها مورد توجه بوده است. ضمن اینکه عمده توجه پیرامون نقش خود اطفال در پیشگیری رشدمدار می باشد. این در حالی است که برنامه های پیشگیری رشدمدار از بزهکاری اطفال در کانادا عموما به چهار دسته برنامه های آموزش والدین، آموزش مدیریت والدین، آموزش مهارت های اطفال و برنامه های غنی سازی ذهنی پیش از مدرسه تقسیم می شود. از سوی دیگر، برنامه های پیشگیری رشدمدار کانادا عموما بر روی ریسک فاکتورهایی مانند تربیت ضعیف اطفال، نظارت یا انضباط سخت گیرانه والدین (برنامه آموزش مدیریت والدین یا برنامه های آموزش والدین)، واکنش پذیری بالا، همدردی پایین و خودمحور بودن (برنامه آموزش مهارت های اطفال) و اطلاعات کم متمرکز (برنامه های پیشگیری رشدمدار پیش از مدرسه) می باشد