معناشناسی صفات الهی از دیدگاه ابوالفتح کراجکی
ابوالفتح کراجکی طرابلسی، محدث، فقیه و متکلم بزرگ شیعه در قرن پنجم هجری است. او از شاگردان ابوالصلاح حلبی، سلار بن عبدالعزیز دیلمی، شیخ طوسی و شیخ مفید است. این نوشتار، به معرفی نظریههای معناشناختی وی در بحث صفات خداوند میپردازد. مسئله صفات الهی یکی از مسایل مهم خداشناسی در تاریخ تفکر اسلامی بهشمار میآید و متکلمان و فیلسوفان مسلمان، از زوایای گوناگون بدین بحث پرداختهاند؛ یکی از ابعاد اساسی این مسیله، تحلیل معنایی صفات الهی است. این پرسش که آیا میتوان تفسیری معقول از صفات الهی ارایه داد یا نه، از دیرباز برای متکلمان مطرح بوده است و نظریههای گوناگونی در این زمینه ارایه شده است؛ برای نمونه، گروهی دراینباره رای به تعطیلی عقل داده و گروهی از تشبیه صفات الهی به صفات آفریدگان سردرآوردند و گروهی دست به تاویل صفات الهی زدند. آنچه از آثار برجایمانده از کراجکی بهدست میآید، این است که از دید ایشان صفات الهی معنادار بوده و بسیاری از آنها بر معنای حقیقی خود حمل میشوند و شماری از آنها را نیز باید بر معنای مجازی حمل کرد. به سخن دیگر، مسلک ایشان در باب تفسیر صفات الهی اشتراک معنوی در برخی صفات و تاویل روایی در تفسیر برخی صفات است.
ابوالفتح کراجکی ، تاویل ، تشبیه ، تعطیل ، صفات الهی ، معناشناسی صفات
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.