فراگیری ساختارهای برآیندی توسط فراگیران انگلیسی فارسی زبان: تعامل نحو- معنا

 ساختارهای برآیندی دربردارنده تنوع ساختاری گوناگونی در سطح تعامل نحو و معنا بوده و دارای ناهمگونیهای بین زبانی است. مطالعه کنونی به بررسی فراگیری انواع مختلف ساختارهای برآیندی توسط فراگیران انگلیسی فارسی زبان می پردازد. به دلیل نبود ساختهای سببی و غیر سببی برآیندی در زبان فارسی ، فراگیران می توانند در تولید و درک انواع مختلف این ساختار با چالش هایی مواجه شوند. این پژوهش به بررسی موارد ذیل پرداخت: (الف) فراگیری انواع گوناگون ساختارهای برآیندی بر اساس تعامل نحو- معنا؛ (ب) تاثیر بسندگی زبانی در تولید و درک انواع گوناگون این ساختارها؛ (ج) تعیین پرچالش ترین ساختار برآیندی و (د) تاثیر زبان اول در تولید ساختارهای برآیندی. بدین منظور، با بهره گیری از شیوه تحقیق کمی و طرح نیمه تجربی غیر مداخله ای تعداد 68 داوطلب در آزمون ترجمه شرکت کردند. نتایج نشان داد که فراگیران از ساختارهای برآیندی جهتی تا حد قابل توجهی استفاده می کنند ولی در مورد ساختارهای برآیندی مشخصه ای، از انواع ساختارهای جایگزین استفاده می نمایند. فراگیران در تولید ساختارهای برآیندی شبه انعکاسی با بیشترین چالش مواجه بودند. بسندگی زبانی نیز تاثیر معنی داری در تولید ساختارهای برآیندی داشت. یافته های این پژوهش چالش های مرتبط با رابطه نحو- معنا را در فراگیری زبان دوم آشکار می کند و در بردارنده پیامدهای آموزشی برای فراگیران و طراحان مطالب درسی در بافت زبان فارسی است. .