جستاری بر ظرفیت «اجماع» در اثبات مصونیت قرآن از تحریف از منظر فریقین

ضرورت اثبات نزاهت قرآن از تحریف به عنوان اساسی‌ترین سند اسلام و ریشه همه علوم اسلامی بر فرهیختگان پوشیده نیست. پژوهش در خصوص جایگاه اجماع بیان‌گر آن است که «اجماع» به عنوان یکی از ادله دینی در اثبات مصونیت قرآن از تحریف، توانا نیست. در مقاله حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی نگارش یافته با کنکاش از ادله عالمان فریقین به این نتیجه دست یافتیم که ادله عقلی و نقلی اهل سنت برهانی نبوده و از ضعف‌های مهمی متالم است و اجماع مورد نظر عالمان شیعه در مورد نزاهت قرآن از تحریف یا قابل تحقق نیست، یا منتهی به تراکم ظنون است که نهایتا ظنی خواهد بود و یا بازگشت به خبر ثقه از رای معصوم(ع) می‌کند که از آن تحصیل یقین به دخول قول معصوم(ع) و یقین به تطابق معقد اجماع، قول معصوم، آسان نیست و در صورت دست‌یابی، در قدر متیقن خود یعنی در آیات الاحکام، حجیت دارد.