نخستین مرحله تاریخی روشنفکری و تحول در معرفت شناسی کاربردی

جنبش  نخستین مرحله تاریخی  روشنفکری  به نظریات اصلی در باره بازاندیشی  و نقددر خوشبختی ، لیبرالیسم (آزادی خواهی)، فردیت ، حقیقت ماهیت انسان ، طبیعت و زمینه و دورنمای فهم، شناخت، آموزش و پرورش،  باز می گردد. انگیزه نیرومند آزادی اندیشه ، بیانگر عمق دشواری آگاهی ومسیولیت است. یک تفکر متین در مطالعه نقد فلسفی درباره این مکتب و اندیشه های اصلی در عرصه زندگی اجتماعی به ما کمک می کند به تاثیر ایده های  نخستین مرحله تاریخی  روشنفکری  بر عقل ، استدلال و اخلاق در تفکرات اجتماعی پی ببریم. واقعیت های یادشده از طریق سه جریان ارزشمند قابل لمس است: "آزادی" ،"نقد عقل نظری، و "نقد عقل عملی".  نخستین مرحله تاریخی  روشنفکری  برآن بود که از طریق بیان زندگی و تحول معرفت شناسی انسان، واقعی و متعین در طول تاریخ  توصیفی خوش بینانه از " نوع بشر" ارایه دهد. بنابراین ،  نخستین مرحله تاریخی  روشنفکری  ، خردخود بنیاد، طبیعت گرایی وفردیت را  مرجع تلقی کرد که به معرفت شناسی کاربردی ، زبان های ملی و مستقل دولت های ملی ،خودآگاهی، لیبرالیسم ، خرد نظری ، تفکر  منطقی و جامعه مدنی ،آرمان شکننده مدارا و صلح ناپایدار  منجر شد .دراین رویکرد اروپا -محور گروه های مورد نظر همه افراد نوع بشر بودند. برای مدت زمان مدیدی (و هم چنین شاید به مقداری و به صورت نا مریی و نا محسوس ،  تا کنون هم) افراد توع بشر شامل مردان و سفید پوستان بود و زنان و دیگر نژادها را در بر نمی گرفت.