ارزیابی اثرات ملاتونین بر خستگی و تغییرات سطوح سرمی اینترلوکین 6 ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی ادجوانت در زنان مبتلا به سرطان پستان: کارآزمایی بالینی

خستگی ناشی از سرطان یکی از عوارض شایع و ناتوان کننده سرطان پستان است. مشاهده شده که بیماران سرطانی سطوح پایین‏تری از ملاتونین را دارند و بین ملاتونین و اینترلوکین6 با خستگی بیماران سرطانی ارتباط وجود دارد. از این رو هدف این مطالعه ارزیابی ارتباط مصرف ملاتونین در بیماران سرطان پستان با خستگی و سطوح سرمی اینترلوکین6 می‏ باشد.

در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور تاثیر داروی ملاتونین بر کاهش خستگی ناشی از شیمی ‏درمانی و پرتودرمانی ادجوانت در 74 زن مبتلا به سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت. گروه مداخله (38 نفر) بیماران داروی ملاتونین را از 1 هفته قبل از شروع درمان ادجوانت به‏ صورت ongoing طی درمان و پس از آن و تا بعد از زمان نمونه گیری خون ادامه دادند تا زمانی‏ که سرطان پستان مجددا پیشرفت کند (هر شب 6 گرم) و گروه کنترل (36 نفر) همزمان پلاسبو دریافت نمودند. نمره خستگی هر دو گروه قبل و پس از درمان با پرسشنامه BFI و اینترلوکین6 سرم پس از درمان به روش الیزا ارزیابی و مقایسه شد.

میانگین سن بیماران در گروه مداخله و کنترل به ‏ترتیب 79/10±47/50 و 55/10±00/46 سال بود (223/0=P). پس از مداخله، در گروه درمان دارویی ملاتونین و پلاسبو به‏ ترتیب، میانگین نمره خستگی 86/15±16/25 و 57/4±61/52 (001/0<P) و میانگین اینترلوکین6 در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 19/0±063/0 و 13/0±068/0 بود (721/0=P).

تجویز داروی خوراکی ملاتونین در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پرتودرمانی و شیمی‏ درمانی ادجوانت به طور معناداری خستگی آنان را کاهش می‏ دهد اما بر سطح سرمی اینترلوکین6 تاثیر ندارد.