تدوین الگوی سنجش امنیت غذایی در ج.ا.ا

هدف از انجام این پژوهش ارایه الگویی برای سنجش متغیرهای امنیت غذایی در کشور جمهوری اسلامی ایران است. در این پژوهش ترکیبی از روش‌های کیفی و کمی استفاده شده است. به طوری که ابتدا به منظور شناسایی متغیرهای امنیت غذایی، مجموعه ادبیات و اسناد راجع به امنیت غذایی با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی بررسی و مجموعه‌ای از متغیرها شناسایی و دسته‌بندی شدند. سپس این متغیرها در طی یک پرسشنامه در اختیار 40 نفر از خبرگان قرار گرفت و از ایشان خواسته شد میزان تاثیر هر یک از متغیرها را بر ایجاد امنیت غذایی ارزیابی کنند. در نهایت وزن متغیرهای سازنده امنیت غذایی با تکیه بر روش آنتروپی شانون محاسبه شد. برای سنجش تاثیر متغیرهای مکشوفه بر امنیت غذایی، از روش داده‌های تابلویی پویا و GMM نیز استفاده گردید. بر اساس نتایج این بخش؛ سه شاخص: امنیت غذایی تجمیعی خانوار، ناامنی غذایی و تنوع غذایی در ج.ا.ا به عنوان شاخص‌های سنجش امنیت غذایی شناسایی شد. در مجموع یافته‌های تحقیق 23 متغیر برای سنجش امنیت غذایی در کشور مورد شناسایی قرار گرفت و این متغیرها را می‌توان در سه مقوله دسته‌بندی کرد که عبارتند از: موجود بودن و دسترسی به مواد غذایی، توان اقتصادی خرید و انتخاب مواد غذایی، تامین سلامت و پایداری در دریافت مواد غذایی. در نهایت با تعیین وزن هریک از متغیرها و نیز وزن هریک از مقوله‌ها در ایجاد امنیت غذایی، الگوی نهایی سنجش امنیت غذایی در کشور به دست آمده است.