جایگاه سیاست کیفری دشمن مدار در فرآیند دادرسی جرائم اقتصادی

جهانی‌شدن از یک‌سو برای جهان «جرایم اقتصادی» را به ارمغان آورده و از دیگر سو باعث تقریب راهبردها و عملکردها در مسیر پاسخ‌دهی به این دسته جرایم شده، امری که در کالبد سیاست‌های جهانی نمود یافته است. ازجمله سیاست‌هایی که پس از حوادث 11 سپتامبر 2001 ایالات‌متحده مرزها را درنوردید و در تاروپود نظام‌های حقوقی کشورهای مختلف اعم از داعیه‌دار دموکراسی و غیر آن رسوخ نمود گفتمان دشمن مداری سیاست جنایی است. گفتمان دشمن مدار که از طریق تزریق مفاهیم دوگانه «شهروند» و «دشمن» به سیاست جنایی و حقوق کیفری و تشبیه منظومه عدالت کیفری به صحنه مصاف میان جرم و امنیت با وام‌گیری مولفه‌های حقوق جنگ و بازتعریف جنگ از جرم، در تکاپوی استحاله حقوق کیفری و نظامی سازی شیوه‌های پاسخ‌دهی به جرم است، خود، پاسخ شدیدی است به نقصان و ناکارآمدی مدرنیسم کیفری و چیدمان اجتماعی جامعه لیت مدرن که با عدول از قوانین هنجار باور و منقلب نمودن ارزش‌هایی که قوانین روی آن بنانهاده شده‌اند سعی دارد تا جلاء کارکردی خود را جبران و از طریق جنگ با دشمن (غیر شهروند)، جرایم جهانی شده نظیر جرایم اقتصادی را برچیند. در این جستار به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای خوانشی مختصر بر چرایی ظهور و مبنای تیوریک این گفتمان و برخی از جلوه‌های دشمن مداری که در مسیر رسیدگی به جرایم اقتصادی به منصه ظهور رسیده است خواهیم داشت.