اثر 16 هفته تمرین های ورزشی پیش رونده بر بیان ژن های پیش بینی کننده بروز درد در اندام پائینی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع)

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 16 هفته تمرین های ورزشی پیش رونده بر بیان ژن های پیش بینی کننده ایجاد درد در اندام تحتانی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی(ع) بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است. تعداد 100 دانشجوی سال اول دانشگاه افسری امام علی (ع) به شکل تصادفی به  سه گروه کنترل 37=n، گروه تمرین پیش رونده (33=n) و گروه تمرین پیش رونده+booster session (جلسه های تمرینی با شدت دو برابر) (30=n) تقسیم شدند. برای بررسی بیان ژن های SMAD3 ، GDF5 و ASPN از تکنیک Real-time PCR استفاده شد. داده ها با بکارگیری از آنالیز واریانس یک طرفه (One-way ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنا داری 05/0≤p تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج پژوهش نشان داد بیان ژن ASPN در گروه تمرین +booster session در مقایسه با گروه تمرین و نسبت به گروه کنترل به ترتیب تفاوت معناداری وجود داشت (05/0≤p). بیان ژن SMAD3 در گروه تمرین +booster session در مقایسه با گروه تمرین تفاوت معناداری وجود داشت (05/0≤p) و در قیاس با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت 05/0≥p . بیان ژنGDF5  گروه تمرین +booster session در مقایسه با گروه تمرین (02/0≤p) و نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت (05/0≤p).

نتیجه گیری:

 به نظر می رسد تمرین های پیش رونده می تواند بیان ژنی پلی مورفیسم های مرتبط با بروز درد در مفصل زانو را تعدیل کند. در نتیجه بهتر است از ترکیب تمرین های پیش رونده با جلسه های booster session استفاده شود.