اثر تمرین هوازی و مکمل ویتامین D بر آپوپتوز بافت کبد رت های قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه

به نظر می رسد متابولیت های فعال ویتامین D و فعالیت ورزشی نقش مهمی در کاهش آسیب های اکسایشی ایفا می کنند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی و مکمل ویتامینD بر آپوپتوز بافت کبد موش های قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه (H2O2) بود.

روش  کار:

 در این مطالعه تجربی، تعداد 60 سرموش نر نژاد ویستار با میانگین وزن 20±220 گرم به طور تصادفی به 10 گروه تقسیم شدند. حیوانات به مدت 8 هفته تحت مداخلات القا استرس اکسیداتیو (تزریق درون صفاقی H2O2 به صورت 3 بار در هفته)، مصرف ویتامین D (به صورت تزریق روزانه درون صفاقی) و ورزش بر روی تردمیل (30 الی 60 دقیقه، با سرعت 8 الی 20 متر/دقیقه) قرار گرفتند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینیموش ها قربانی شده و بافت کبد استخراج گردید. میزان پروتئین کاسپاز-8 با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. جهت مقایسه بین گروهی از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.

نتایج نشان داد که میزان پروتئین کاسپاز-8 در گروه های H، 2H،HD  و 2HD در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود (05/0>p). همچنین، گروه های HE و HDE در مقایسه با گروه H و گروه های 2HE و 2HDE در مقایسه با گروه 2H میزان کمتری از پروتئین کاسپاز-8 را در بافت کبد نشان دادند (05/0>p).

نتایج نشان داد که قرار دادن موش ها در معرض آب اکسیژنه موجب القای آپوپتوز در بافت کبد می شود. ورزش منظم توانست تا حدود زیادی این اثر را تعدیل نماید اما مصرف مکمل ویتامین D3 چنین اثری به دنبال نداشت