آراستگی مردان و تاثیر آن در بهبود روابط همسری از منظر اسلام

در منابع دینی به آراستگی ظاهری و باطنی توجه ویژه‌ای شده و از آن در موضوع احکام پنج‌گانه تکلیفی، احکام وضعی و همچنین در باب تکالیف اخلاق‌مدار به عنوان تعهد و زمینه‌ساز تکامل انسان، سخن به میان آمده است. در روابط خانوادگی بحث آراستن و آراستگی در باب تعهدات اخلاقی قرار دارد که تعهد و یا عدم تعهد به آن زمینه‌ساز آرامش و یا اسباب نابسامانی در خانواده است. افراط در تمایل به آراستگی ظاهری به عنوان یک معضل اجتماعی مطرح است. از آنجا که اسلام برای انسان سعادتی جاودانه و بالاتر از سطح زندگی مادی متصور است، دستورات فراوانی را در زمینه قول و فعل نیکو در باب آراستگی اخلاقی و همچنین آراستگی ظاهری با حفظ حدود بیان نموده که رعایت آن موجب بهبود روابط همسران و حسن معاشرت ایشان است. آراستگی مردان در روایات معصومین‰ سبب عفت زنان بیان شده است؛ لیکن این مفهوم اعم از آراستگی ظاهری و اخلاقی ایشان است و توجه صرف به آراستگی ظاهری بدون در نظر گرفتن موازین اخلاقی، عفت همسران را در پی نخواهد داشت. مقوله آراستگی به عنوان راهکار عملی اسلام در مقابل تفکر غیردینی و مادی در پاسداشت رابطه زوجیت مطرح است به گونه‌ای که به بهبود رابطه انسان با خداوند می‌انجامد. تلطیف احساسات زنانه و ایجاد زمینه انس و الفت بیشتر از آثار مهم آراستگی در بهبود روابط عاطفی و کلامی همسران می‌باشد. همچنین آراستگی مردان در بهبود روابط جسمی و جنسی همسران موثر است و با دور ساختن ذهن از دایره تخیلات نامتعارف سلامت معنوی همسران را تامین می‌نماید. همچنین آراستگی در روابط اقتصادی همسران نیز تاثیرگذار است و همه از آثار مهم برآمده از آراستگی مردان در بهبود روابط همسری و حفظ عفت است.