بازشناسی جایگاه فرهنگ در طراحی ورودی‏های شهری (نمونه موردی: ورودی شهرهای تبریز، قم، شیراز و مشهد)

امروزه هویت هر شهر براساس کیفیت فضاهای شهری آن شناخته میشود. ورودی هر فضا اولین مکانی است که با حضور در آن خصوصیات کل ی فضا کشف میشود. با تمهید ورودی برای یک فضا، آن فضا برای ساکنانش هویت مییابد. توجه به جایگاه ویژهی فرهنگ در طراحی و برنامه ریزی فضای ورودی شهرها، امری اجتناب ناپذیر است. چرا که علاوه بر ارتقاء کیفیتهای فضایی عرصه ی ورودی، ویترینی از هویت و فرهنگ منحصربفرد شهر را به نمایش میگذارد و نیز تصویر ذهنی مطلوب و ویژه ای از شهر را در ذهن مسافران ایجاد خواهد کرد. بنابراین، فرهنگ به عنوان کلیتی پیچیده نیازمند مطالعه و شناختی دقیق میباشد. روش پژوهش حاضر براساس هدف کاربردی میباشد و به لحاظ ماهیت آن توصیفی- تحلیلی است. داده های موردنیاز پژوهش به روش مطالعه ی کتابخانه ای و برداشت میدانی جمع آوری شده است و در بخش مطالعه ی موردی، با استفاده از پرسشنامه، نظرات متخصصین این حوزه مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است. هدف از این پژوهش بازشناسی جایگاه فرهنگ در طراحی ورودیهای شهری میباشد. درنهایت این پژوهش ابعاد فرهنگ در طراحی ورودی شهرها را بررسی نموده و معیارها و کیفیتهای قابل استفاده در طراحی را استخراج و معرفی مینماید. سپس رهنمونهای فرهنگی را که قابل استفاده در طراحی ورودیهای شهری هستند نام میبرد.