اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و نشخوار ذهنی زنان مبتلا به سرطان

یک از مباحث مطرح در روانشناسی نحوه واکنش افراد به بیماری های جسمانی است که می تواند آسیب های همه جانبه ای برای فرد داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و نشخوار ذهنی زنان مبتلا به سرطان در شهر شیراز صورت گرفت.

پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون 2 گروهی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان مراجعه کننده به بنیاد سرطانی های امید بیمارستان نمازی و شهید فقیهی شهرستان شیراز  بود که به صورت نمونه گیری در دسترس 50 نفر  در محدوده سنی 18 تا 60 سال در 2 گروه 25 نفره گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در ابتدا در هر 2 گروه پرسشنامه افسردگی بک و نشخوار ذهنی نولن هوکسما و مارلو اجرا شد. سپس گروه آزمایش طی 12جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند و گروه کنترل درمانی دریافت نکردند. به منظور بررسی اثر متغیر مستقل بر وابسته از تحلیل کواریانش استفاده شد.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که ترکیب خطی متغیرهای وابسته به صورت معناداری در گروه های آزمایش و کنترل متفاوت است (001/0= p؛ 105/6 = F). بر اساس نتایج اجرای متغیر مستقل باعث شد تا هر دو متغیر افسردگی (001/0≥ p) و نشخوار ذهنی (001/0≥ p؛) کاهش یابند.

نتیجه گیری: 

به طور کلی نتایج نشان می دهد رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش علایم افسردگی و نشخوار ذهنی افراد مبتلا به سرطان موثر است، لذا بکارگیری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند در بهبود علایم افسردگی و روانی در بیماران مبتلا به سرطان مفید واقع شود.