بررسی نقش عوامل ژئومورفیک درتعیین کاربری اراضی شهری و روند گسترس فیزیکی شهر با استفاده از نرم افزار (G.I.S مطالعه موردی مهدی شهر استان سمنان)

با توجه به اهمیت و نقش بسیار بالای مطالعات ژیومورفولوژی دربررسی مطالعات کاربری اراضی وهمچنین گسترش فیزیکی شهرها بسادگی به این موضوع پی خواهیم برد که بدون درنظر گرفتن عوامل ژیومرفیک مشکلات و نابسامانی های شهری جلوه گر میگردید که  باعث شکل گیری مسایل فراوانی در این خصوص خواهند شد . درشهر مهدی شهر نیز به نظر می رسد کاربری های زمین باتوجه به قیمت و مالکیت زمین تعیین شده است تا عوامل مهم طبیعی و ژیومورفولوژی ، بنابراین همین موضوعات  باعث بروز آشفتگی های محسوسی در تعیین کاربری های زمین  و در نهایت رشد و توسعه فیزیکی شهر  شده است . در این پژوهش با استفاده از یک روش  توصیفی - تحلیلی  و عملیات میدانی در ابتدا عوامل مهم در آسیب پذیری شهر و عوامل ژیومرفیک آن که عبارتند از: فاصله و حریم از گسل ها ، عوامل سیل خیز و توسعه فیزیکی شهر و در مرحله بعد  نیز سایر عوامل غیر طبیعی موثر شامل : تراکم ساختمانها، عمر ساختمانها، تراکم جمعیت شهر، حریم تاسیسات خطرزا و فاصله آنها از کاربریهای امدادرسانی و فضاهای باز مورد بررسی قرارگرفته اند. سپس با وزن دهی به لایه های اطلاعاتی فوق و ترکیب این لایه ها در محیط G.I.S  نقشه بهترین کاربریهای مسکونی ، حریم گسترس فیزیکی شهر و همچنین محدوده های آسیب پذیر در برابر حوادث مشخص که در نهایت منجر به ایجاد اولویتهای مربوط به بهسازی، نوسازی و مقاوم سازی ساختمانها  در این شهرگردیده است.