رابطه جو عاطفی خانواده و سرزندگی تحصیلی با توجه به نقش واسطه گری خودپنداره تحصیلی: مدل سازی معادله ساختاری

هدف پژوهش حاضر تبیین سرزندگی تحصیلی در قالب یک مدل علی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر و پسر ابتدایی شهرستان فسا در استان فارس در سال تحصیلی 97-96 تشکیل دادند که تعداد 209 نفر (96 دختر و 131 پسر) از راه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس جوعاطفی خانواده هیل برن (1964)، خودپنداره تحصیلی چن و تامپسون (2004) و سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (1391) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد، جو عاطفی خانواده دارای تاثیر مثبت و معنادار بر خودپنداره تحصیلی بود و خودپنداره تحصیلی نیز دارای تاثیر مثبت و معنادار بر سرزندگی تحصیلی بود. هم چنین جو عاطفی خانواده با واسطه گری خودپنداره تحصیلی دارای تاثیر معنادار بر سرزندگی تحصیلی بود. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که برای ارتقاء سرزندگی تحصیلی دانش آموزان لازم است به جو عاطفی خانواده و خودپنداره تحصیلی آنان توجه شود. نتایج بر مبنای شواهد نظری و پژوهشی مورد بحث قرار گرفته است.