ارزش فلسفه اولی از منظر کانت و علامه طباطبایی

مقاله حاضر درصدد بررسی ارزش علمی فلسفه اولی از دریچه معرفت‌شناسی کانت و علامه طباطبایی است. کانت بعنوان فیلسوفی که جهتگیریهایش متاثر از علوم دیگر بوده و بسبب شرایط زمانه، تحت تاثیر دو مکتب تجربه‌گرایی و عقلگرایی قرار داشته است، سعی میکند اختلاف میان این دو مکتب را حل کند و با تکیه بر قضایای ترکیبی‌ پیشینی به این اختلافات پاسخ میدهد و در نهایت با این مبنا که معرفت اولا، از راه تجربه حسی حاصل میشود و ثانیا، این معرفت فقط مختص پدیدارهاست، به این نتیجه میرسد که در عین اینکه متافیزیک نباید انکار شود، بلحاظ معرفت‌شناختی، امکان وجود گزاره‌های علمی فلسفه اولی وجود ندارد. اما علامه ‌طباطبایی با این مبنا که غیر از معرفت حسی، معرفت عقلی محض نیز قابل اثبات است و معرفت علاوه بر پدیدار شامل ذات هم میشود، فلسفه ‌اولی را چه بلحاظ روش برهانی آن و چه بلحاظ موضوع و مسایل آن، دارای ارزش معرفتی میداند و آن را در قله تمام دانشهای بشری مینشاند و تمام گزاره‌ها و دستاوردهای آن را صددرصد یقینی و علمی قلمداد میکند.