پژواک «صدای کوه» اثر هاینریش هاینه در ترجمه های روسی سده های نوزدهم و بیستم

مقاله حاضر به تحلیل و بررسی «صدای کوه» (Bergstimme Die) اثر هاینریش هاینه و ترجمه های آن به زبان روسی میپردازد. این مقاله با تحلیل نقش ابزارهای زبانی در سطوح گوناگون در بیان محتوای ایدیولوژیک و موضوعی محتوای شعر، ویژگیهای سبک ترجمه شخصی را شناسایی میکند، نقاط قوتوضعف ترجمه را نشان میدهد. نخستین مترجم این اثر منظوم یعنی آ.یا. کولچیتسکی ویژگیهای کمیک را در ترجمه این اثر پررنگتر میکند و بر ویژگیها و بعد احساسی اثر تاکید بیشتر دارد و شخصیت اصلی را شوالیه میخواند. برداشت و.د. کاستاماروف از مضمون این اثر سرشار از غم و ناامیدی است. علاوه بر این، مترجم در حفظ «ویژگیهای پژواک» در این اثر موفق عمل نکرده است. ترجمه پ.و. بیکوف متاثر از دیدگاه های فرجام قرن (siècle de fin) است. حفظ وزن شعر، ملودیک بودن آن و کنترل بیان احساسات از ویژگیهای بارز ترجمه های آ.ای.ماشیستوف و و.آ.زورگنفری است. ر.مینکوس در ترجمه خود بر ترکیبات ناهماهنگ اصوات و تصویرکشیدن آلام روحی قهرمان اصلی اثر متمرکز است.