تاثیر ابعاد کالبدی و اقتصادی کیفیت زندگی بر ماندگاری جمعیت سکونتگاه های روستایی مطالعه موردی: روستاهای بخش رضویه شهرستان مشهد

کیفیت زندگی مفهومی چندوجهی، نسبی، متاثر از زمان و مکان و ارزش‌های فردی و اجتماعی است که دارای ابعاد عینی و بیرونی، ذهنی و درونی است. از این رو، معانی گوناگونی برای افراد و گروه‌های مختلف بر آن مترتب است. همچنین کیفیت زندگی برای هر یک از افراد جامعه پاسخگوی یکی از نیازهای حیاتی بوده و از این رو در دهه‌های اخیر، گرایش دولت‌ها به فراهم کردن کیفیت زندگی برای نگه ‌داشتن جمعیت در مناطق روستایی بسیار درخور توجه است. در این مقاله سعی شده است تاثیر اقتصادی و کالبدی کیفیت زندگی بر ماندگاری جمعیت سکونتگاه‌های روستایی ناحیه شناسایی و مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گیرد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. محدوده جغرافیایی مورد مطالعه بخش رضویه شهرستان مشهد و جامعه آماری روستاییان 12 روستا از این بخش با جمعیت 2570 و حجم نمونه 356 خانوار از روستاییان است که با استفاده از فرمول کوکران تعیین گردیده‌اند. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرنباخ حدود 931/0 به‌دست آمده است. روش نمونه‌گیری طبقه‌ای در انتخاب روستاهای نمونه بکار گرفته شد. برای جمع آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی (پرسشنامه) و تجزیه و تحلیل داده‌ها از تکنیک معادلات ساختاری و نرم‌افزار Smart PLS نسخه 3 استفاده ‌شده است. نتایج نشان داد که کیفیت زندگی در ناحیه مورد مطالعه از نگاه روستاییان در بعد کالبدی دارای شرایط مناسب‌تری نسبت به بعد اقتصادی است.