تبیین رویکرد همبست در مناسبات هیدروپلیتیک منطقه آسیای مرکزی

پیوند آب و انرژی و غذا به مفهومی متداول در تحقیقات تغییر محیط زیست و بحث های مربوط به سیاست تبدیل شده است که از طریق شناسایی ترکیب های بهینه سیاست ها و ترتیبات حکمرانی در بخش های آب، انرژی و غذا، انسجام در سیاست های اعمالی را ارتقا می بخشد . از طرفی، اختلافات مرزی بر سرمنابع آبی همراه با عدم توزیع برابر منابع آب در منطقه آسیای  مرکزی، زمینه ساز ظهور و بروز اختلافات جدی در روابط کشورهای این منطقه شده است. در حقیقت، می توان جغرافیا را مهم ترین عامل به وجود آورنده اختلافات در حوزه آب تلقی نمود. سوال مقاله عبارت است از اینکه از منظر رویکرد همبست، هیدروپلیتیک آب های فرامرزی در منطقه آسیای مرکزی چگونه قابل تحلیل است؟ فرضیه مقاله از این قرار است، رویکرد همبست آب-  غذا - انرژی به مثابه رویکردی کل گرایانه در منطقه آسیای مرکزی، رویکرد نوین و موثری برای سیاسی ز دایی از مساله آب های فرامرزی است. این رویکرد به جای تمرکز بر هر بخش)آب، غذا یا انرژی(به صورت مجزا و در هر کشور منطقه، می تواند به صورت کل گرایانه به حکمرانی تعاملات بین بخش ها و سیاست ها در تمام کشورهای حوضه آبریز دریاچه آرال  بپردازد و مانع از بخشی نگری و چالش های حاصل از نگرش تقلیل گرایانه در این منطقه  شود. روش تحقیق به صورت تبیینی- تحلیلی است و داده ها و اطلاعات به صورت اسنادی کتابخانه ای استفاده از منابع  و  مقالات موجود در فضای مجازی و گزارش های علمی جمع آوری  شده است.