الگوی معادلات ساختاری رفتارهای پرخطر با تنهایی و اعتیاد به شبکه های اجتماعی با میانجیگری فرسودگی تحصیلی در نوجوانان

رفتارهای پرخطر زمینه سازی بزهکاری در نوجوانان است که شناسایی پیش بین های آن می تواند در اقدامات پیشگیرانه موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین الگوی معادلات ساختاری رفتارهای پرخطر با تنهایی و اعتیاد به شبکه های اجتماعی با میانجیگری فرسودگی تحصیلی در نوجوانان انجام شد. 

روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر شیراز در سال 1399 جامعه آماری این پژوهش بودند که 221 تن از آن ها به روش تصادفی طبقه ای مشارکت داشتند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی" (Iranian Adolescents Risk-Taking Scale)، "نسخه سوم مقیاس تنهایی UCLA" (UCLA Loneliness Scale: Version 3)، "پرسشنامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل" (Addiction to Mobile Questionnaire Based on Social Networks) و "سیاهه فرسودگی مسلش" (Maslach Burnout Inventory) بود. روایی سازه به روش تحلیل عاملی تاییدی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ ابزار ها اندازه گیری شد. داده ها در نرم افزارهای اس پی اس اس  نسخه 24 و اموس نسخه 24 تحلیل شدند.

الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. همچنین نتایج آزمون بوت استرپ نشان داد که تنهایی با میانجیگری فرسودگی تحصیلی (085/0=β) و اعتیاد به شبکه های اجتماعی با میانجیگری فرسودگی تحصیلی (163/0=β) با رفتارهای پرخطر همبستگی غیرمستقیم و معنادار دارند (05/0>P).

رفتارهای پرخطر در نوجوانان با تنهایی، اعتیاد به شبکه های اجتماعی با میانجی گیری فرسودگی تحصیلی قابل پیش بینی است. پیشنهاد می شود که روانشناسان و متخصصان حوزه سلامت به نقش این متغیرها توجه داشته باشند.