بالا بردن انرژی شبکه های توزیع مبتنی بر بخش توان راکتیو DG

رشد روزافزون مصرف انرژی الکتریکی و به تبع آن رشد فزاینده سرمایه گذاری در بخش توزیع و نیز وجود بخش عمدهایی از تلفات کل سیستم در شبکه های توزیع باعث شده است که برنامهریزی بهینه در حوزه شبکه های توزیع بسیار مهم و حایز اهمیت باشد. انرژی الکتریکی در افزایش رفاه و توسعه اقتصادی کشورها نقش بسزایی دارد، همچنین لزوم ایجاد تعادل لحظه به لحظه بازار و عدم امکان ذخیرهسازی انرژی الکتریکی در حجم بالا باعث شده است که بازار برق از اهمیت بالایی در این حوزه برخوردار باشد. امروزه با بکارگیری منابع تولید پراکنده DG و تبدیل شبکه های توزیع از حالت غیرفعال به فعال و نیز امکان تولید در نزدیکی محل مصرف، شرایط جهت کاهش تلفات شبکه بیش از پیش مساعد گردیده است. از سوی دیگر نصب DGدر شبکه، زمانی منجر به حداقل تلفات انرژی شده که بر اساس توپولوژی شبکه در انواع، اندازه ها و مکانهای مناسب صورت پذیرد. بر این اساس در این مقالهدر یک شبکه توزیع 33 شینه آزمایشی و در حضور بارهای وابسته به ولتاژ و متغیر با زمان و ضمن رعایت تمامی قیود، اندازه و مکان مناسبDGها با هدف کمینهسازی تلفات انرژی تعیین می گردد. در شبکه های آتی معمولا منابع و برنامه ها به صورت ترکیبی در مطالعات مطرح می گردند. اهداف ترکیب تکنولوژی ها و برنامه های مختلف در کنار یکدیگر عمدتا شامل: کاهش پیک بار، کاهش هزینه انرژی، بهبود پارامترهای فنی شامل پروفیل ولتاژ و تلفات و جایابی منابع ذخیره بر اساس تاثیر آنها در میزان کاهش پیک شبکه و تلفات و یا ترکیب آن با برنامه های مدیریت بار مورد بررسی قرار می گیرد.