دلالت های کیفی تربیتی نهج البلاغه بر شاخص های تدریس موثر

جامعه دینی مبتنی بر منابع اصیل دینی خود، به بازخوانی و طراحی الگوهای کلان اجتماعی می پردازد. در ایران اسلامی که خواهان برپایی تمدن نوین اسلامی است، این مسئله ظهور و بروز بیشتری نیز دارد. یکی از کلان الگوهای نظام اجتماعی در تمدن نوین اسلامی، نظام آموزشی و یکی از منابع اصیل این تمدن نیز نهج البلاغه است. از این رو ضرورت دارد که دلالت های تربیتی نهج البلاغه بر شاخصه های تدریس موثر مورد بررسی قرار گیرد. از جمله شاخص های تدریس موثر می توان به گفتار روان، ساده گویی، پرهیز از پیچیده گویی اشاره نمود. از سوی دیگر، نهج البلاغه نیز نوعی ظریف از فصاحت و بلاغت را در بر دارد که هم از لحاظ محتوایی و هم از لحاظ ساختاری می تواند بیانگر الگوی آموزشی مطلوب باشد. این الگوی آموزشی، توانایی سنجش کمی و کیفی نظام آموزشی مطلوب را هم دارد. پژوهش حاضر اطلاعاتی که به صورت کتابخانه ای به دست آورده است، را به صورت توصیفی-تحلیلی بررسی نموده و دلالت های کیفی تربیتی نهج البلاغه بر شاخصه های تدریس موثر، بررسی و کاوش می گردد. اما طراحی الگوی مطلوب مستنبط از نهج البلاغه به پژوهش های آینده واگذار می گردد.