ارائه الگوی ارزش آفرینی برند در صنعت بیمه با تاکید بر سرمایه گذاری بروی بیمه عمر «رویکرد پژوهشی آمیخته»

امروزه در اکثر قریب به اتفاق کشورهای پیشرو و موفق، یکی از ستون های اصلی نگهدارنده منابع مادی و غیرمادی دولت ها، سازمان ها، موسسات و... صنعت بیمه است. شرکت های بیمه گر سعی می کنند با ارایه پوشش های مورد نیاز افراد، از طریق بیمه نمودن خطراتی که سلامتی و حتی عمر آنان را تهدید می کنند، آسودگی خیال افراد را تامین کنند. در بین رشته های مختلف بیمه، بیمه عمرعلت مزایای قابل توجهی که در بر دارد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف محقق در این پژوهش ارایه الگوی ارزش آفرینی برند در صنعت بیمه با تاکید بر سرمایه گذاری بروی بیمه عمر بوده است.پژوهش حاضر با رویکردی کاربردی بوده و به دنبال ارایه مدلی مفهومی برای تبیین مفهوم ارزش آفرینی برند در صنعت بیمه با تاکید بر بیمه عمر می باشد و پژوهشگر از رویکرد آمیخته استفاده کرده است.به این ترتیب که در بخش کیفی از استراتژی نظریه داده بنیاد و مشتمل بر کدگذاری باز،محوری،انتخابی به منظور دستیابی به مدل الگوی پژوهش بهره برده است. در بخش کمی از روش توصیفی پیمایشی و برای آزمون مدل پیشنهادی خود از نرم افزار ایموس استفاده کرده است که نتایج پژوهش در قالب یک مدل تایید و برازش یافته، شامل 6 بعد اصلی و 28 بعد فرعی ارایه شده است. یافته های تحقیق نشان داد که قدرت اقتصادی مردم و توسعه بیمه عمر ارتباطی دو جانبه دارد.بدین معنا که هر چقدر درآمد سرانه مردم بیشتر و نرخ تورم کمتر می شود،اقبال عمومی به بیمه عمر بیشتر می شود و هرچقدر ضریب نفوذ بیمه در یک کشور بیشتر باشد، نشانگر وضعیت مناسب اقتصادی عامه مردم است. بنابراین فقر و پایین بودن درآمد سرانه در رابطه با بیمه های عمر یک مانع عمده است و البته راهکار ارتقاء سطح درآمد ها خارج از صنعت بیمه و قابل مدیریت این صنعت نیست. اما صنعت بیمه تاکنون نسبت به ارایه طرحهای بیمه ای جهت اقشار کم درآمد (بیمه های خرد) اقدام موثری به عمل نیامده است.