تحلیل ساختاری-محتوایی برنامه ‏های راهبردی دانشگاه‏ها در سطح ملی، آسیایی و جهان اسلام

هدف اصلی از اجرای پژوهش حاضر، مطالعه ای تطبیقی در خصوص محتوای برنامه های راهبردی تدوین شده دانشگاه های مختلف در سطح ایران، کشورهای آسیا و جهان اسلام بود.

پژوهش با رویکرد کیفی به روش تحلیل محتوا اجرا شد. جامعه پژوهش، برنامه‏های راهبردی 6 دانشگاه جامع ایرانی، 6 دانشگاه آسیایی و 5 دانشگاه برتر جهان اسلام بود که با روش غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند. در گزینش دانشگاه‏ها از نظام‏های رتبه بندی شانگهای، تایمز، QS، لایدن و نظام رتبه بندی جهانی ISC استفاده شد. برای کدگذاری و تحلیل کدها، از رویکرد مایرینگ و نرم افزار MaxQda 18 و 20 استفاده شد تا امکان ترسیم ابر مفاهیم مرتبط با اجزای اسناد و همچنین تعیین فراوانی کدها فراهم شود.

نتایج پژوهش، نشان دهنده آن بود که تفاوت هایی میان اجزا، مفاهیم مطرح در برنامه ها و همچنین روش شناسی برنامه های راهبردی دانشگاه های مختلف وجود دارد؛ به نظر می رسد دانشگاه‏های ایرانی بیشتر به اجزای مختلف برنامه های راهبردی توجه داشته اند؛ به عنوان نمونه در بحث روش شناسی صرفا پرداختن به روش شناسی در برنامه های راهبردی دانشگاه های ایرانی دیده می شود.

با توجه به یافته های پژوهش، اگرچه مفاهیم مختلفی در برنامه های راهبردی دانشگاه‏ها مطرح شده است اما توجه به مسیولیت اجتماعی اهمیت ویژه ای برای آنها دارد.