بررسی تاثیر ترس از کووید19 بر بهزیستی روان شناختی پرستاران با نقش تعدیل گر تاب آوری

گسترش روزافزون ویروس کووید19 به عنوان یک بیماری فراگیر و مراجعه بیش از حد بیماران ناشی از این ویروس به بیمارستان ها منجر به پیامدهای منفی روانی در پرستاران به عنوان کسانی که در خط مقدم مبارزه با این ویروس هستند، شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ترس از کووید19 بر بهزیستی روان شناختی پرستاران با نفش تعدیل گر تاب آوری در بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد بود.

پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از حیث جمع آوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی از شاخه مطالعات میدانی به شمار می آید که روش انجام آن به صورت پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش تعداد 230 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه ای به تعداد 140 نفر به روش تصادفی طبقه ای از میان آن ها انتخاب گردید. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ای که شامل سه بخش ترس از کووید19، بهزیستی روا ن شناختی و تاب آوری بود، استفاده شده است. پایایی پرسش نامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از روایی همگرا به تایید رسید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Spss و PLS استفاده شده است.

نتایج نشان دهنده این است که در سطح اطمینان 95 درصد ترس از کووید19 اثر منفی و معنی داری بر بهزیستی روان شناختی پرستاران دارد (509/0 - =β ؛P<0/05) و تاب آوری در رابطه ترس از کووید19 و بهزیستی روان شناختی پرستاران نقش تعدیل گر دارد (225/0 - =β ؛P<0/05).

با توجه به یافته ها می توان گفت که ترس از کووید19 نقش بارزی در کاهش بهزیستی روان شناختی پرستاران دارد و در این میان پرستاران با تاب آوری بالاتر، کاهش بهزیستی روان شناختی کمتری نسبت به پرستاران با تاب آوری پایین تر دارند.