تبیین نقش سرمایه اجتماعی در رابطه با مشارکت ورزشی و خودکارآمدی در معلولان جسمی -حرکتی

یکی از مهم ترین تعیین کننده های شرکت افراد با ناتوانی های جسمی- حرکتی در فعالیت های مختلف، خودکارآمدی است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش سرمایه اجتماعی در رابطه با مشارکت ورزشی و خودکارآمدی معلولان جسمی- حرکتی شهرستان شهرکرد است.

روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلولان جسمی -حرکتی شهرکرد بود (تعداد=2139). بر اساس فرمول کوکران در سطح خطای %5 تعداد 228 تن به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه جمعیت شناختی،"پرسشنامه سرمایه اجتماعی" (Social Capital Questionnaire)، "پرسشنامه مشارکت ورزشی" (Sport Participation Questionnaire) و "مقیاس خودکارآمدی عمومی" (General Self-Efficacy Scale) بود. روایی صوری، روایی محتوا به روش کیفی و روایی سازه به روش روایی همگرای ابزارها و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ و پایایی مرکب بررسی و تایید شد. تحلیل داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 23 و روش الگوسازی معادلات ساختاری با بهره گیری از نرم افزار اسمارت پی ال اس 3 انجام شد.

 الگوی پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. مشارکت در فعالیت های ورزشی به طور معناداری با خودکارآمدی (448/0=β ،935/4 =t) و سرمایه اجتماعی (165/0=β ، 262/2 =t) معلولان جسمی- حرکتی همبستگی دارد. همچنین خودکارآمدی نیز به طور معناداری با سرمایه اجتماعی معلولان جسمی -حرکتی را (231/0=β ، 524/2 =t) همبستگی دارد.

مشارکت ورزشی، خودکارآمدی معلولان جسمی -حرکتی را از طریق افزایش سرمایه اجتماعی ارتقا خواهد داد. پیشنهاد می شود که روانشناسان و متخصصان حوزه سلامت برای بهبود خودکارآمدی معلولان جسمی -حرکتی، به نقش مشارکت ورزشی و سرمایه اجتماعی توجه بیشتری کنند.