تجاری سازی بافت های تجدیدشونده انسانی؛ چالش ها و رویکردها

توانایی مطالعه ژنتیکی اجزا و بافت‌های انسانی منجر به افزایش روزافزون اهمیت آن‌ها در جوامع علمی شده و از طرف دیگر بهره‌برداری تجاری از بافت‌ها و نمونه‌های انسانی به یکی از چالش‌های دنیای امروز بدل گشته است. این مطالعه با هدف تحلیل رویکردها در قبال چالش های این حوزه انجام شد.

 روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای انجام یافته است.

 در انجام این تحقیق، اصول مربوطه به اخلاق در پژوهش از جمله امانتداری در استناد به متون و ارجاعات مقاله، رعایت شده است.

 نتایج بررسی حاکی از آن است که عمدتا قوانین کشورها در خصوص جواز تجاری‌سازی بافت‌ها و مواد بیولوژیکی انسانی، سه رویکرد جواز تجاری‌سازی، عدم جواز و رویکرد میانه را اتخاذ کرده‌اند.

بسیاری از چالش‌ها و نگرانی موجود در خصوص تجاری‌سازی اعضا و بافت‌های انسانی با هدف پیوند، در خصوص استفاده از آن‌ها در پژوهش‌های علمی قابل اعمال نیست؛ به علاوه مزایای گسترده جواز تجاری‌سازی اجزا و بافت انسانی برای اهداف پژوهشی از قبیل افزایش اعتماد عمومی نسبت به پژوهشگران و موسسات تحقیقاتی، رفع مشکل کمبود بافت‌ها و مواد بیولوژیکی انسانی برای پژوهش‌های علمی، روشن‌ساختن رابطه حقوقی طرفین و قدردانی از مشارکت اعطاکنندگان اجزا و بافت انسانی در فرآیند تحقیقات علمی، دیگر مجالی برای تردید در ضرورت جواز تجاری‌سازی باقی نمی‌گذارد.