مطالعه اضطراب کرونا بر اساس راهبردهای مقابله ای و تنظیم هیجان در دریانوردان

شیوع ویروس کرونا و پیامدهای روانی ناشی از آن یکی از مهم ترین وقایع اجتماعی بشر در قرن 21 است. دریانوردان در برابر این ویروس آسیب پذیر بوده و با پیامدهای روان شناختی شدیدی روبه رو هستند. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس راهبردهای مقابله ای و تنظیم هیجان در دریانوردان ایرانی است.

پژوهش حاضر توصیفی-مقطعی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دریانوردان ایرانی در سال 1400-1399 که تعداد کل آن ها بالای 500 نفر برآورد شد، می باشند. نمونه مورد نظر در پژوهش حاضر مطابق با جدول کوکران 150 نفر به روش نمونه گیری در دسترس از دریانوردان استان مازندران نوشهر انتخاب شدند و با کسب رضایت از آن دسته از دریانوردانی که حاضر به همکاری در پژوهش بودند به پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن، تنظیم هیجان جان و گروس (2003) و مقیاس اضطراب ویروس کرونا در فضای مجازی به لینک پرسشنامه ها پاسخ دادند.

از 150 نفر از مردان دریانورد شرکت کننده در پژوهش دامنه سنی آن ها از 25 تا 54 سال و میانگین و انحراف معیار سنی نمونه مورد بررسی7/738±38/79 می باشد. از میان مولفه های راهبردهای مقابله ای، راهبردهای مقابله ای مسیله مدار و هیجان مدار به ترتیب با میانگین و انحراف معیار  3/12±52/26 و 3/47±68/55  و مولفه های تظیم هیجان شامل سرکوبی هیجانی و ارزیابی مجدد هیجانی به ترتیب با میانگین و انحراف معیار  5/64±23/43 و 4/22±19/45 و مولفه های اضطراب کرونا شامل علایم روانی و علایم جسمانی به ترتیب با میانگین و انحراف معیار 5/47±32/67 و 2/89±17/39 به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که مدل رگرسیونی استفاده شده معنادار است (14/39= F) و این مدل با ضریب تعیین 0/32 توان تبیین رابطه بین متغیرها رادارد. همبستگی چندگانه بین متغیرها نیز 0/41 (0/41=R) به دست آمد (0/05 > p).

با توجه به یافته های پژوهش، می توان گفت که راهبردهای مقابله ای و تنظیم هیجان از عوامل موثر و مرتبط با اضطراب ویروس کرونا هستند که این نکته می تواند در مراکز دریانوردی  و دریانوردان مورد توجه قرار گیرد.