معرفی و بررسی نسخه دیوان والی کرمانی

والی کرمانی از شاعران دوره صفوی معاصر با پادشاهی شاه صفی و شاه عباس دوم بوده است، از زندگی و آثار او چندان چیزی در دست نیست، از او دیوانی باقی مانده است که تنها یک نسخه خطی از آن در کتابخانه مجلس باقی مانده است. از دیوان او استنباط می شود که سفرهایی به اصفهان و کاشان کرده و مدتی در این دو شهر اقامت کرده است.سروده هایش از نظر مبانی زبان شناختی ساده ، واژگان دشوار در آن نادر است، تصویرهای شعری او قابل توجه است و از نظر مبانی فکری در شعرش، مضامین غنایی، عرفانی، اخلاقی، حکمی، تعلیمی و در مواردی انتقادی و اجتماعی و فخریه  و... وجود دارد. در شعرش رگه هایی از نازک خیالی دیده می شود.در این مقاله سعی شده است که تا حد امکان به معرفی نسخه منحصر به فرد  این دیوان پرداخته شود.