وضعیت آهن مادران و رابطه آن با نوزادان

کم خونی فقر آهن شایعترین نوع کم خونی در مادران باردار در دنیا می باشد که می تواند به تولد نوزاد نارس، افزایش مرگ و میر مادر و کودک منجر گردد. لذا بررسی وضعیت آهن سرم مادران باردار و ارتباط آن با وضعیت آهن نوزادان در تصمیم گیری چگونگی استفاده از مکمل آهن در دوران بارداری نقش مهمی دارد.
در مطالعه توصیفی – تحلیلی 97 زن باردار و نوزادان آنها با استفاده از اندازه گیری هموگلوبین، اندکس های خونی و سطح آهن سرم و فریتین و TIBC از نظر کم خونی فقر آهن، وضعیت آهن بدن و ارتباط بین مادر و نوزاد مورد مطالعه قرار گرفتند و اثرات وضعیت آهن مادران بر روی وزن نوزادان بررسی شد سپس نتایج با استفاده از آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت.
در کل 22.5 درصد مادران کم خون و 27.8 درصد آنان دچار فقر آهن بودند. 10.1 درصد نوزادان کم خون بودند ولی هیچ مورد کمبود آهن مشاهده نشد. ارتباط معنی دار بین هموگلوبین، رتیکلوسیت و فریتین مادر و نوزاد مشاهده شد. نوزادان مادران با سطح فریتین پایین دارای فریتین پایین تر بودند (P<0.05) و لیکن هیچگونه ارتباط معنی داری بین اندکس های خونی مادر و نوزاد یافت نشد. ارتباط منفی و معنی دار بین وزن نوزادان و سطح فریتین مادران مشاهده گردید. در مادرانی با تعداد بیشتر حاملگی، شیوع فقر آهن و کم خونی بیشتر بوده است.
بحث: با توجه به شیوع بالا کم خونی فقر آهن در مادران باردار و ارتباط و اثرات آن بر ذخیره آهن و هموگلوبین نوزادان و همچنین اثرات منفی تعداد حاملگی، اهمیت و تاکید هر چه بیشتر بر استفاده از مکمل های آهن در رژیم غذایی مادران باردار و رعایت فاصله گذاری مشخص تر می شود.