اهمیت استراتژیک قندهار و تاثیر آن بر روابط صفویان با گورکانیان هند (دوره سلطنت شاه عباس اول)

مقارن با شکل گیری حکومت صفویه در ایران، سلسله گورکانیان در هند تاسیس شد. شاهان این دو سلسله به تاسی از نیاکانشان، سعی در استمرار روابط حسنه و غیرخصمانه داشتند؛ اما مسیله قندهار همواره بر این روابط دوستانه تاثیرگذار بود. اداره این منطقه، به جنگ یا با سیاست، به طور متناوب در اختیار ایران و هند قرار داشت و جایگاه قندهار برای شاه عباس صفوی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار بود، تا جایی که پس از تثبیت قدرت و بیرون راندن مهاجمان خارجی، بازپس گیری آن اولویت اصلی شاه بود و سرانجام با حمله ای نظامی، آن شهر را پس از سی سال، بار دیگر تحت حاکمیت ایران بازگرداند. نظر به جایگاه اساسی قندهار در روابط ایران و هند، بررسی دلایل اهمیت این منطقه و چگونگی روند بازپس گیری آن توسط شاه عباس اول، موضوع اصلی پژوهش حاضر است. نگارندگان با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به این نتیجه دست یافتند که موقعیت سرزمینی قندهار و اهمیت نظامی و اقتصادی آن موجب گردید که حاکمان صفوی و گورکانی، نگاهی راهبردی به این منطقه داشته باشند. شاه عباس در ابتدا با تلاش دیپلماتیک، سعی در بازپس گیری این شهر داشت؛ اما پس از موفق نشدن در این رویه، از طریق حمله نظامی، دوباره آن را به تصرف حکومت صفوی درآورد.