بررسی ابعاد سرمایه اجتماعی در دانشگاه های علوم پزشکی (مطالعه موردی: مازندران)

سرمایه اجتماعی، یکی از تعیین کننده های اجتماعی سلامت است که توجه زیادی را به خود جلب نموده است. لذا در پژوهش حاضر به دنبال بررسی ابعاد سرمایه اجتماعی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده و از این طریق به گسترش مرزهای دانش موجود در این حوزه کمک می نماید.

این تحقیق از نظر روش، آمیخته- پیمایشی می باشد. جامعه مورد بررسی در بخش کیفی شامل ریاست دانشگاه، مدیران حوزه ریاست، ریاست و مدیران معاونت های هشتگانه دانشگاه و ریاست نه دانشکده وابسته) دانشگاه علوم پزشکی استان مازندران به تعداد تقریبی 45 نفر بود و در بخش کمی شامل کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران و دانشکده های زیرمجموعه، به تعداد 2016 نفر بود. در بخش کیفی، نمونه گیری به روش نمونه گیری گلوله برفی صورت پذیرفته و 20 نفر انتخاب گردیدند و در بخش کمی، به صورت نمونه گیری طبقه ای نسبی چندمرحله ای با فرمول کوکران و به تعداد 323 نفر بود. در این پژوهش با توجه به این که روش گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که این پرسشنامه شامل دو بخش شامل سوالات عمومی و سوالات تخصصی (شامل 30 گویه) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از تکنیک دلفی استفاده گردید و در بخش کمی از روش معادلات سارختاری (SEM) و نرم افزار AMOS استفاده شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که ضریب عاملی استاندارد بعد مشارکت در سازمان در تبیین سرمایه اجتماعی، برابر با 46/0، احساس امنیت و اعتماد برابر با 71/0، هویت برابر با 75/0، الزامات و انتظارات برابر با 65/0، همدلی با محیط کار برابر با 70/0، همکاری اجتماعی در دنیای واقعی و مجازی برابر با 75/0، بوده و مقدار P-Value کمتر از 05/0 است، نتیجه اینکه، از دیدگاه حاضرین در تحقیق، این متغیرها در تبیین سرمایه اجتماعی موثر هستند.

به طور کلی می توان نتیجه گرفت که امروزه سرمایه اجتماعی، نقشی بسیار مهمتر از سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمان ها و جوامع ایفا می کند و انسجام بخش میان افراد و گروه ها است و سازمان های دارای سرمایه اجتماعی را می توان سازمان هایی با پیوندهای محکم، هنجارها و باورهای مشترک، اعتماد و همکاری تعریف کرد.