بررسی نقش میانجی دوسو توانی و آوای سازمانی در تاثیر سرمایه فکری بر عملکرد شرکت های دانش بنیان

هدف این پژوهش تبیین تاثیر سرمایه فکری بر عملکرد با تاکید بر نقش میانجی دوسوتوانی و آوای سازمانی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی- همبستگی، به طور مشخص مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری، شرکت های دانش بنیان استان خراسان رضوی است و ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ای استاندارد با 45 سوال بوده که 87 شرکت به آن پاسخ داده و برای بررسی روایی آن از روایی همگرا و واگرا و برای پایایی آن از آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شده است. تحلیل داده ها با نرم افزارSmartPLS3 انجام شده است. نتایج نشان می دهد سرمایه فکری نه به طور مستقیم و نه از طریق آوای سازمانی بر عملکرد، اثرگذار نیست اما بر دوسوتوانی و آوای سازمانی تاثیرگذار است. همچنین آوای سازمانی بر دوسوتوانی موثر بوده و دوسوتوانی نیز تاثیر سرمایه فکری بر عملکرد را میانجی می کند. بنابراین پیشنهاد می شود این شرکت ها با تقویت سرمایه فکری خود از طریق آموزش مهارتها و ارتقای خلاقیت و نوآوری، ایجاد بستر مناسب برای تسهیم دانش میان کارکنان و آموختن آنها از یکدیگر، تدوین برنامه های ضروری و نیز بهبود ارتباط با مشتریان و دیگر ذینفعان، نه تنها به پرورش کارکنانی خلاق، جسور و منتقد کمک کنند که باعث افزایش توان اکتشاف و بهره برداری از فرصت ها شده و از این طریق عملکرد خود را بهبود دهند. با توجه به نقش فرهنگ سازمانی در شکل گیری آوای سازمانی و سرمایه فکری و نیز عدم اطمینان محیطی و ریسک پذیری در ارتباط دوسوتوانی و عملکرد پیشنهاد می شود که این متغیرها به عنوان متغیرهایی تعدیل گر، در این زمینه بررسی شوند.