رابطه جهت گیری اخلاقی با جامعه پذیری حرفه ای دانشجویان حسابداری مقاطع تحصیلات تکمیلی

موضوع جامعه پذیری حرفه ای در حسابداری بسیار با اهمیت است. عدم انتقال ارزش های حرفه ای به دانشجویان حسابداری ممکن است هم به حرفه و هم به دانشجویان آن آسیب برساند. افراد باید خود را  با تمام ارزش ها و هنجارهای حرفه انتخابی خود تطبیق دهند. مطالعه جنبه های مختلف جامعه پذیری حرفه ای و عوامل موثر بر آن می تواند زمینه ای برای بهبود حرفه را فراهم کند. هدف این مقاله مطالعه رابطه بین جهت گیری اخلاقی با جامه پذیری حرفه ای دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی حسابداری می باشد.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری حسابداری کل کشور است که برای انتخاب نمونه آماری از روش نمونه گیری دردسترس استفاده گردید. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد استفاده شده است. داده های استخراج شده از 284 پرسشنامه جمع آوری شده با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج پژوهش رابطه معنادار جهت گیری اخلاقی با جامع ه پذیری حرفه ای را تایید می نماید. به عبارتی دیگر ایده آل گرایی اخلاقی به صورت مثبت و معنی داری با جامعه پذیری حرفه ای ارتباط دارد این در حالی است که رابطه نسبی گرایی اخلاقی با جامعه پذیری حرفه ای منفی و معنی دار می باشد.

با توجه با اینکه دانشجویان از طریق سیستم آموزش عالی با این حرفه آشنایی پیدا می کنند و جهت گیری اخلاقی با فرآیند جامعه پذیر شدن آن ها ارتباط معناداری دارد، لذا مداخلات آموزشی موثرتر، در سطح دانشگاه برای بهبود و ارتقای آگاهی دانشجویان نسبت به مباحث اخلاقی و توجه به جامعه پذیری حرفه ای امری ضروری است.