بازیابی معنایی مفهوم فرهنگ آپارتمان نشینی در شهر مشهد مقدس

هدف پژوهش حاضر، بازیابی و تحلیل معانی مفهوم فرهنگ آپارتمان نشینی از نگاه ساکنان آپارتمان می باشد. به این منظور از روش تحقیق کیفی(توصیفی-تحلیلی) استفاده گردیده است. جامعه مورد بررسی پژوهش حاضر، ساکنان آپارتمان در مناطق 2و9 شهر مشهد می باشند. حجم نمونه ی پژوهش، تعداد 21 نفر از ساکنان آپارتمان نشین مبتنی بر اشباع نظری تعیین، که به شیوه نمونه گیری هدف مند دنبال گردیده است. ابزار گردآوری دادهای پژوهش، مصاحبه ی باز و نیمه ساخت یافته انتخاب گردیده است. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار maxqda استفاده شده است. داده های پژوهش به روش تحلیل تماتیک مورد واکاوی قرار گرفته اند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که مقولات: روابط اجتماعی سازنده، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، تنوع فرهنگی، سبک نوین زندگی، از جمله شاخص ها و معیارهایی هستند که از طرف ساکنین در قالب فرهنگ آپارتمان نشینی تعریف شده و بر رفتار افراد در محیط های زندگی جمعی بیشترین تاثیر را دارند. درنتیجه اگر ساکنان در دو بعد عملکردی و ساختاری بر پایه ی ارزش ها و هنجارهای یذیرفته شده ی ایرانی- اسلامی عمل نمایند، بهبود فرهنگ زندگی جمعی و نهادینه کردن آن در تعاملات زندگی روزمره جهت تغییر در عادت واره های رفتاری ساکنان فراهم می گردد.