مقایسه سبک زندگی والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم (بر اساس شدت اختلال) با سبک زندگی والدین کودکان سالم

اختلال طیف اتیسم 2اختلالی عصبی- تحولی است که به عنوان شایع ترین اختلال رشدی در حال پیشرفت شناخته شده است و از هر 88نفر یک نفر به این اختلال دچار می شود. حضور کودک اتیستیک در خانواده، به دلایل گوناگون و وجود طیف متنوعی از نابهنجاری ها و نارسایی های زبانی، ارتباطی و رفتاری، میتواند فشارهای روانی گوناگونی را بر پدر و مادر و خواهران و برادران تحمیل کند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه سبک زندگی والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با تاکید بر شدت اختلال آنان با والدین کودکان سالم بود.

جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه والدین کودکان مبتلا به اوتیسم شدید، متوسط و خفیف و والدین کودکان سالم، در منطقه 5شهرتهران در سال 1398بود. از جامعه والدین کودکان مبتلا به اتیسم تعداد 60 نفر (3گروه 20نفری) از طیف شدید، متوسط و خفیف و تعداد 20نفر از والدین کودکان سالم به صورت نمونه گیری هدفمند از بین مراجعه کنندگان به مراکز بهزیستی منطقه پنج شهر تهران انتخاب شدند و با استفاده از روش علی-مقایسه ای مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه های تشخیص اتیسم گیلیام برای درجه بندی شدت اتیسم فرزندان و پرسشنامه سبک زندگی میلر و اسمیت1992استفاده شد. داده های بدست آمده با آزمون تحلیل واریانس تک متغیره و چند متغیره تحلیل شدند.

مشاهده شد که تفاوت بین سبک زندگی والدینی که دارای کودک اتیسم شدید بودند با دوگروه دیگر و گروه سالم معنادار است.

بنابراین میتوان نتیجه گرفت سبک زندگی والدین از شدت اختلال کودکان آنان تاثیر میپذیرد